Büyük bir merakla başladığım bir kitabı daha bitirdim. Kitabın ismini ilk duyduğumda dikkatimi çekmişti ama kitabı okuyunca ismin yetersiz kaldığını anladım. Daha doğrusu hem kitabı tanımlıyor hem de bir o kadar uzak geldi bana. Babasız ve beş kadınla büyüyen Asya ve çok uzaklarda farklı bir ülkede anne babası ayrı olan aşırı sevgi ve düşkünlükle büyüyen Armanuşun hikayesiydi. Elif Şafak her kitabında olduğu gibi bu kitapta da İstanbulu detaylı betimlemiş, ince ince işlemiş. İstanbulun her sınıfına yer vermiş. Karakterler kadın ağırlıklıydı ve güçlüydü bu da güzel bir detay ancak çoğu şeyin havada kaldığını hissettim. Mesela Asya babasının kim olduğunu öğrendi ancak tepkisini ve sonrasında annesine olan davranışını öğrenemedik. Aynı şekilde aile üyeleri de torunların babasının kim olduğunu öğrenmedi. Aile üyeleri ve asyanın Zelihaya(asyanın annesi) bir özür borçlu olduğunu düşündüm kitabı okurken. Armanuş atalarını araştırmak için İstanbula gelmişti ancak sonrasında geri döndü mü yoksa İstanbulda mı kaldı? İstanbula alıştığını ve benimsediğini hissetmiştim. Çoğu şeyin sonu belirsizdi ama okuma zevki veren bir kitaptı.

Baba ve PiçElif Şafak · Doğan Kitap · 201215,7bin okunma

·

422 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.