İNSAN VS İNSAN
Hiçlikte yaşıyoruz. "An" ın geçmiş ve gelecek ile bağlantısını kopardığımızdan beri var ile yokun arasında;eksileri,artıları kaybettiğimiz sıfır noktasında ikamet ediyoruz.Uzağız kendimize, yabancıyız. Çokça tüketirken çokça tükeniyoruz. Hem müsrifiz hem israf. Kendimizi israf ediyoruz. Amacı,amaçlılığı,anlamı hayatımızdan çıkardığımızdan beri ruhumuz eksiliyor. İnsanız ve insan kalmanın ne kadar güç olduğunu görüyoruz yaptıklarımız ile yüzleşirken.Yaptıklarımızdan yine en çok kendimiz etkileniyoruz.
Durmadan dönen dünyaya durmadan çalışarak,tüketerek ayak uyduruyoruz. Düşünmüyoruz ve insanlık ölüyor. Fail-i meçhulmuş gibi yapıyoruz; bilmiyoruz, görmüyoruz,duymuyoruz. “Herkesin kötülük yaptığı bir dünyada kimse mutlak suçlu değildir” diyor yazar. Hepimiz kısmen suçluyuz. Her yalanda her hırsızlıkta her dolandırıcılıkta hissemiz var. Kendimizden çalıyoruz, kendimizi öldürüyoruz, kendimizi kandırıyoruz. Kapattık kendimize gelen yolları kendi elimizle. Aradığımız "biz"e ulaşamıyoruz.
Meşgulüz dünyayla, işgal altındayız aslında. Direniyoruz ve cennet hala orada.
03.11.2022
··
155 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.