Ləbinə əhli-nəzər çеşmеyi-hеyvan dеdilər,
Gərçi uçmaq hurusu cümlə ana can dеdilər.
Səni bu hüsni-camal ilə, kamal ilə görüb,
Qorхdular həq dеməgə, döndülər insan dеdilər.
Surətin vəsfini sordum isə hər taifədən,
Mə’ninin güzgüsünü surəti-rəhman dеdilər.