Saša Stanišić'in otobiyografik romanı Köken,2019 yılında yayımlanmış.Epey de ilgi görmüş.
Saša'nın babası Sırp-Ortodoks, annesi ise Bosnalı bir Müslüman.
1992 yılnda, Bosna Savaşı'nın başlamasından kısa süre önce, küçük Saša (14) ve annesi, Almanya'ya göç eder.Babası ise ailesinin diğer fertleri için Višegrad'a gider.Daha sonra, gördükleri, yaşadıkları nedeniyle değişmiş bir şekilde aileye katılır.
Višegrad yakınlarındaki Oskoruša köyünde sadece 13 kişi yaşar.Bunlardan biri de Saša'nın büyükannesidir.Otuzlu yaşların sonlarında Saša hasta olan büyükannesini ziyaret için Bosna-Hersek'e döner.
Kitap boyunca, küçük Saša'nın Bosna'da geçirdiği çocukluk yılları ile sonrasında Heidelberg'de yaşadığı günler arasında gidip geliyoruz.Bosna-Hersek ziyareti de eklenince, zaman atlamalı, parçalı bir anlatım çıkıyor ortaya.
Bu okumada biraz kopukluk yaratıyor.
Almanya'da sağın yükselişi ile birlikte artan yabancı düşmanlığı, Saša'ya geçmişte yaşanan kötü günleri hatırlatıyor.
Parçalanan Yugoslavya'dan kaçmak başka bir ülkede öteki olmaya yol açıyor maalesef.Sürgün, asimilasyon, faşizm üzerine düşündürüyor Saša Stanišić
Yazarın, bir ülkenin parçalanışı ile birlikte dört bir yana dağılan ailesinin çözülüşünü anlattığı Köken, Bosna-Hersek kültürü üzerine de pek çok şey söylüyor.
Okurken, ne kadar benzer bir kültüre sahip olduğumuzu düşündüm sık sık...
Hangi ülkede yaşarsanız yaşayın çocukluğun ayrı bir ülkesi olduğunu bir kez daha anladım.
Kitabın sonunda, büyükannesinin ölümü üzerinden, eski bir Balkan anlatısı ile birlikte kurguladığı, kendi hikâyeni kendin seç bölümü ilginçti.
Epey de zorlandım anlamakta.
Kitabı genel olarak sevdiğimi söyleyebilirim.