Video klip olgusuna yoğun olarak yöneltilen eleştirileri dört ana başlık altında toplayabilmek mümkündür.
1. Video kliplerin anlatı yapıları,
2. Dinleyicinin, şarkıdan çıkartacağı anlam üzerine ipotek konması,
3. İçerikle ilişkili olarak, karakterize edilen şiddet, cinsellik ve cinsiyet ayrımcılığına yönelik imgeler,
4. Bir reklam aracı olarak kullanımı.
Simon Frith, video klip yapımcılarını, stereotip görsel öğeleri, anlatı klişelerini ve popun genel geçer kurallarını kullanarak, izleyiciyi tüketici olarak konumlandıran “imgelerin ticaretiyle uğraşan uzmanlar” olarak tanımlamakladır. Frith’e göre, bu anlatılarda sanatın ve ticaretin eşit önemde olması, video klipleri postmodern anlatılar olarak değerlendirmemizi gerektirmektedir. Bu durumda, video klibin yarattığı estetik etki, yarattığı pazar etkisinden ayrı değerlendirilemez (Frith 1998: 206).
Sayfa 73Kitabı okudu
·
192 görüntüleme
Dinleyicinin hayal kurabilme yetisi, yerini endüstrinin promosyon mekanizmasına bırakmıştır (Negus 1996:87).
s.74
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.