Tanrı Çocuğu Korusun'dan sonra ikinci kez kesişti yollarımız Toni Morrison ile. Dört kadının hikayesi bu ama ön plandakiler Sula ve Nel. Bunlar iki iyi arkadaş ama tercihleriyle yaşantılarında bambaşka yerlere savrulmuşlar. Nel evliliği, düzeni ve istikrarı seçerken Sula kendisine biçilen rollerin hiçbirine uymayarak dilediği gibi, aklına nasıl eserse öyle bir hayat sürmek için kasabayı terkeder. Asla toplumun kabul ettiği normlara uymamıştır. Dolayısıyla sürekli tefe konulup çalınan, eleştirilen, günah keçisi biri haline gelmiş. Döndüğünde bu iki eski dost sağlam bir yüzleşme yaşar. Tüm bunlarla birlikte siyahi topluma dair dikkat çekici cümleleri ve tespitleri var. Dönemin yaşantısına, o yaşantıda siyahi olmanın anlamına ve tüm bunların üstüne siyahi kadın olmanın güçlüklerine dayalı bir hikaye. Yani kimin gücü kime yetiyorsa. Mağdursunuzdur ama mağdurlar da kendi içinde mağdur doğururlar. İnsandır nihayetinde. Sevgisiz kadınlar görürüz bolca. Yoksulluğun, sefaletin hissizleştirdiği, çocuklarına verecek bir şeyinin kalmadığı kadınlar. Burdan bakınca Sula idol bir karakter gibi durabilir. Örnek alınması gereken, cesur ve mücadeleci bir kadın gibi görünebilir. Bu tip kadınları ben de severim ama Sula'yı pek sevemedim. Manaya dair içinde pek bir şey kalmamış gibiydi. Yaptığı tek şey sahte değerlere karşı durmak olsaydı anlayabilirdim. Ahlaki bir çok şeyi önemsemiyor olabilirdi ama başkasına zararı dokunurken de bu denli pervasız olmamalıydı. Fakat bir şekilde tüm yollar çocukluğa çıkıyor. Sula'nın aşamadığı olaylara.. Tavsiye eder miyim? Edebilirim evet. Morrison çok güçlü bir yazar. Çok etkilendiğim bölümler oldu ve bunları gerçeklerden damıtarak yazdığına eminim. Ama romantik bir dili olmadığını, rahatsız ettiğini bilin. Hoşçakalın.

SulaToni Morrison · 2018364 okunma

·

86 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve GELİR İNAN