"Nasıl tanışmıştık bilirsin. Nasıl gözgöze gelmiştik ilk defa, nasıl çarpmıştı yüreklerimiz, nasılsırılsıklam aşık olmuştum sana.Hatırlar mısın ilk evimizi, ilk yatağımızı sımsıcak. İki sandalyemiz bir masamız vardı.Başka neyimiz olacak? Akşamları beni beklerdin pencerede. Üzerinde mor benekli beyaz elbisen. Saatler geçmeyi akşam olmayı bilmezdi. Ne kadar beklesen, gelir gelmez ayaklarına bakardım. Küçük harikulâde ayaklarına. Geçmiş gecelerin aydınlığı içinde ayakların beyaz güvercinlere benzerdi. Oturur gelecek iyi günlerden bahsederdik. Şiirler okurduk uzun uzun. Karşısında ne mesuttuk değil mi taksitle aldığımız küçük radyonun. Hatırladın mı kendi elinle diktiğin kırmızı çiçekli basma perdemizi? Ya o başbaşa okuduğumuz romanlar? Nasıl düşündürür, ağlatırdı bizi. Kar gibi örtüler, pijamam, gömleklerim... Ellerinin değdiği her şey gülerdi.Aybaşı sinemalar pastaneler...Sen varken yaşamak güzeldi. Şimdi nerdesin nasılsın kim bilir?Yine güzel misin bıraktığım gibi?Bu yalnızlığı sen de duyuyor musun? Tâ içinde zehir gibi zıkkım gibi."
·
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.