“Yaşamda gereksinim duyduğum tek şey, beni anlayan birisi.”
Diyor kitabında 
Gabriel Garcia Marquez
Kolera Günlerinde Aşk terk edilmiş bir sevgilinin umudunu hiç kaybetmeden sabırla bekleyişini anlatıyor.
Tam elli üç yıl yedi ay on bir gün önce Fermina Dazaydı bir telgraf götürdü Lorenzo Daza’nın evine. Burada Fermina Dazaydı görür ve aşık olur. Böylece uzun yıllar süren bu hikaye başlar. İkisininde hayatının başka bir şekilde ilerlemesini okuyoruz kitapta.
Dönemin toplum yapısına, yasaklara, yalnızlığa ve ölüme dair de bize anlatım sunmakta eserinde yazar.
Kitabı bitirdikten sonra incelemelere baktığımda kimi çok sevmiş kimi sevmemiş. Bence bir kitap hakkında en iyi yoruma sahip olmanın yolu okumak ve kendi düşüncelerimizle karara varmaktır. O yüzden okumak isteyenlere keyifli okumalar diliyorum.
Şadan Karadeniz ’e değerli çevirisi için teşekkürler.
Arka Kapaktan Alıntı:
Kolera Günlerinde Aşk, bırakılmış bir sevgilinin, yeniyetmelik yıllarından başlayarak yaşlılığın alacakaranlığına dek süren yarım yüzyıllık aşkının öyküsü. Gabriel Garcia Marquez'in, ustalığı, bu öyküyü bir destana dönüştürüyor: aşkın, deli-akıllı, yabanıl-evcil, tensel, romantik tüm biçimlerinin pastoral bir şiirin büyüsüne büründüğü bir destan. On dokuzuncu yüzyılın yirminci yüzyıla dönüştüğü bir zaman dilimini kapsayan bu bitmeyen aşkın gerisinde, çağdaşlaşma çabası içindeki bir toplumun çeşitli yönlerini, özellikle taşra kentsoyluluğunun saçmalıklarını ince bir alayla eleştiriyor yazar. Roman boyunca, aşk acılarının lirik rüzgârlarının esintileri arasında, Gabriel Garcia Marquez'in, insancıl mizahı, sürekli olarak duyuruyor kendini. Bu nitelikleriyle, Kolera Günlerinde Aşk, Gabriel Garcia Marquez'in başyapıtı sayılan Yüzyıllık Yalnızlık'ın yanında tartışılmaz bir biçimde yerini alıyor.
·
718 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.