Kolera Günlerinde Aşk Gabriel Garcia Marquez

Gabriel Garcia Marquez'in o kendine has üslubu, yer yer eğlenceli cümleleri ile kitap oldukça iyiydi. Fakat bazı kısımlarda kitapta kalmayı başaramadım. Sürükleyiciliği oldukça düşük bir kitap. Bazı cümleleri tek başına bir efsane... Okudukça okuyasınız geliyor.
Sakin kafa ile okunması gereken, her ne kadar aşk romanı diye geçse de aşk konusunda pek fazla değer bulundurmayan, içten bir kitap.

Çok az malzemeyle ve çok az çeşitle ne kadar mükemmel bir yemek yapılabilir ? Veya bu yaptıklarınıza ne kadar, sevgi, özveri, alın teri katabilirsiniz ? Bir hayal dünyası kurdunuz kendinize, o sınırlı hayal dünyasında sınırsızlığa ulaştırmak için elinizde olması gereken sabra sahip misiniz ?. Eğer cevabınız hayır ama bunlara rağmen mükemmel bir yemek ortaya çıkıyorsa eğer muhteşem bir aşçı muhteşem bir ustasınızdır.

Edebiyatta da aynı şeyler geçerlidir diye düşünüyorum. Marquez bu kitapta az malzemeyle, az karakterlerle ve dar olaylar içinde 442 sayfalık felsefi nitelikte bir roman yazmış. Hayal gücünün sınırsızlığında faydalanmak, düşündüklerini, düşünmek istediklerini elle tutulur hale getirmek sadece usta yazarların işidir. Bu kitapta o ustalığı o işçiliği o emeği görüyorsunuz.
Marquez büyülü gerçekçiliğin dahisi, kelimelerin ve cümlelerin insan aklının alamayacağı gücünü avucunun içinde tutmayı başaran ve de hayallerinde tutmayı başaran, insanların sorgulamasını sağlayacak nitelikte bilgileri, kurguları kitaplarında sunan bir usta.

Kitap bir yerde şehvet kitabıdır, bir yerde felsefi, bir yerde sabır bir yerde de hipnoz kitabıdır. Floretina Ariza sabrın ve doyumsuz kösnüllük,aşkın ve de kafası karışık bir insan prototipidir. Fermina Daza mecburiyetin, benciliğin, zamanla olgunlaşan, olgunlaştıkça sorgulayan, sorguladıkça kabullenen insan prototipidir. Urbino çalışkanlığın, iktidarlığın, ve iktidarlığın sonucunda oluşan gücün kudretin ve de her şeye rağmen centilmenliğin prototipidir. Kitap temelde çok az kahramanlarla ve olaylar ilerlemesine rağmen daha önce aklınıza gelmeyen fikirleri, fikirleri aktaran cümlelerin kendi içindeki bütünlükleri, bütünlüğün içinde saklı hayal gücünü, hayal gücünün içindeki ihtirasları tekrar sorgulamanıza yardımcı olacak türden bir kitap. Marquezin hayal dünyasını, kelimelere ve cümlelere ettirdiği danslarını, sizi bazen sorgulayacak ve de sizin bazen sorgulamanızı sağlayacak olayların aktarış tarzına hayran olmamak elde değil. Velhasıl keyifle okuyabilirsiniz ama evet aması var ; çok yavaş ve sabırla okumak şartıyla.

Belki de güçlü yaşama arzumuzla kendimize sormamız gereken şey,
“bir efendisi olmadan geride kalmış aşkla ne yapmamız gerektiği!” ...

Ne kadar da güzel bir ifade..

Aşka dair çok şey yazamam şuan belki, fakat aynı zamanda sabaha kadar da konuşabilirim..Sustuğum kadar yazabilir ve konuşabilirim..Aşk için.....

Bu romanda Marquez uzun soluklu bir aşkı anlatıyor.Daha çok erkeğin gözünden anlatılan bu aşk -biraz da kolera hastalığıyla özdeşleştirilerek- elli yıl kadar sürüyor .Konusu Türk filmlerindeki kavuşamayan aşıklara da benziyor.Ama burda farklı olan ;kahramanımız küçük yaşta görür görmez vurulduğu aşkına kavuşmayı sabırla beklerken, yüzlerce kadınla da cinsel deneyim yaşamayı ihmal etmiyor.Kitabı okurken toplumsal önyargılarımdan istesem de sıyrılamadığımı ve erkek kahramanı yargıladığımı farkettim.Yaşı yetmiş civarında olmasına rağmen genç bir kızla beraber olduğunda sempatim bitiverdi.Eşimse adamın sabırla beklemesine hayran oldu.Bana "Ben de seni beklerdim" deyince bu kitap en sevdiklerim arasına girdi.Şaka bir yana konusu sürükleyici gibi görünse de ağır bir anlatımı var.3-4 saat sakin ve huzurlu bir ortamda bulunma imkanınız varsa,o zaman okuyun derim.Öyle olunca kitabın içine girmek ve hakettiği şekilde okuyabilmek mümkün oluyor.Kitabı bitirdiğimde aşkın tensel değil tinsel bir duygu olduğu inancım pekişti.

Elli yıl sevdiği kadını evlendiği halde beklemek kime sorsanız çok büyük aşk denir denmesine de kitapta karakterimiz bu elli yılda inzivaya çekilip aşkını yaşamıyor malesef. Her gün farklı bir kadınla cinsel birliktelikleri olan bir adam hatta ahlaksızlık boyutuna ulaştırarak. Evet çok taktir ettiğim yerler oldu mesela sevdiği kadını gördüğü aynayı evine alması gibi ama aşkına başkalarıyla birlikte olarak sahip çıkılmaz ya da onu beklemiş olmazsınız ve bu çok büyük ikiyüzlülüktür bana göre. Bu yüzden çok kızdım kitabı okurken. Aşık olmak gerçekten sevmek galiba son zamanlarda insanlar bunları yanlış anlıyorlar ve böyle karakterleri yüceltiyorlar.

Neden bilmiyorum bu kitabı okumayı bir on güne yaydım... Yeri geldi zevk alarak okudum elimden bırakmadım, yeri geldi sinirlendim bir kenara attım. Yine de kesinlikle okunması gereken insanı aşktan çok başka duygular içinde sürükleyen bir eser olmuş. Bir aşk bunca yıl, bu kadar sabırla ama bir o kadar da hayattan zevk alarak nasıl beklenir. Bir insan birini sevdiği konusunda nasıl yanılır? Filminin bıraktığı etkiyi pekiştirdi, daha da hüzünlendirdi. Bir ayna gördüm karşımda... Okuyun.!

Gabriel Garcia Marquez'in romanlarındaki o sıcak hava seziliyor Kolera Günlerinde Aşk'ta da. Kesinlikle sıkılmadan okuyacağınız, Yüzyıllık Yalnızlık tadında bir roman.

Arkadaşlar kesinlikle okuyun muhteşem bir kitap bu yazarın 4 kitap ini okuyorum .. filmini de izleyin 2007 yapımı .. 54 yıldır beklenilen bir aşkı anlatıyor ..

Çoğunluk tarafından beğenilse de bu kitap, ben okurken oldukça sıkılmış, baş kahramana da anlam verememiştim. Bir de okurken bir arkadaş, elimde görüp en sevdiğim kitap diyip yanıma gelince de kendimden şüphe duymuştum. Ama yok gerçekten sevemedim, öyle ki Gabriel Garcia Marquez'e küsüp başka bir kitabını okumaya yeltenmedim.

Hafif spoiler olabilir belki...

Şimdi öncelikle kahramanımız aşık olduğu kadına kavuşmayı beklerken o kadar çok kadınla beraber oluyor ki, benim aşkına hiçbir inancım kalmadı haliyle. Hatta yaşlılık dönemlerinde genç bir kızla ilişkisi oluyor ki, iyice sempatimi kaybettim kendisine. Kitabın anlatımı da yorucu, bazı yerlerde kitaptan kopup tekrar okumak zorunda kaldım. Yorucu bir okuma süreciydi diyebilirim.

Sen de abarttın hiç mi iyi bir yanı yoktu diyecek olursanız da, vardı tabi ki. Kahramanımızın sevdiği kadına kavuşmak için yılları, günleri, saatleri ve hatta dakikaları sayması vardı. O kısımda vay be demekten kendimi alamadım. Ayrıca bir de kavuşmak istediği şeyin habercisi olarak çan sesini beklemesi vardı ki, o da hoşuma giden kısımlardandı. Ayrıca yazarın anlatımına zaten diyecek lafım yok.

Ama dediğim gibi, kitap beni sarmadı. Ben o bahsedilen aşkı hissedemedim. Hatta ortada aşk var mıydı emin değilim. Belki bir tutku, belki de elde edilemeyene karşı bir aşırı istek... Tamam baştan beri seviyordu, bırak elde etmeyi denilebilir de ne bileyim hissedemedim işte... Herkese iyi okumalar...

Bu romanı tanımlayacak cümle : "gelmiş geçmiş en iyi aşk hikayesi." . Aşkın her boyutunu görebiliyorsunuz hikayede ; umutsuzluk, dibe vuruş, delice umut ve mutluluk. Çoğu zaman melankoli. Bir ömrün ötesine geçebilecek bir aşkı yaşayabilmek için çok fedakarlıkta bulunması gerek insanın. Kolera gibi, bulaştığı insanların çoğunu öldürürken, bir kısmının yaşamını kutsayan bir duygu aşk. Zaman, mekan ve karakterler öylesine ilgi çekici ki,okur hikayenin bir parçası olduğunda tüm acılara rağmen o duyguyu tatmak istiyor.