Beni böyle arkasında sürükleyen
Kendi kaderim değil ki;
Benim asıl kaderim
Kuytu bir göl kıyısında şimdi belki
Dalakalmış tatlısu balıklarına,
Beni unutmuş.
Ama bir gün
Benim asıl kaderim,
Hiç yoktan bir sızı duyacak içinde
Aklına ben geleceğim o zaman;
Bir deli fırtına gibi yamaçlardan
Esip de yalım yalım
<<--- Nerdesin>> diye seslenecek <<nerdesin
Varlığından habersiz yaşadığım
Kaderini gezen adam?.>>
İşte o gün
Omuzları sıcak,
Omuzları çıplak dört köylümün
Omuzlarında görünce beni
Ağlıyacak
Sayfa 9 - Güzel İstanbul Matbaası, Ankara - 1954