Merhaba arkadaşlar
Çok önemli bir dünya şairi olan Fernando Pessoa'nın yabancılaşma ve kimlik arayışından ortaya çıkardığı bir eserinden bahsedeceğim.
İnsan kimliğiyle ilgili saplantısı ve belki de değişik kimlikte şairler yaratmasında bir etken olabileceğinden öncelikle "Pessoa"nın Portekizce "kimse" ve Latince "maske" veya "oyun kişisi" anlamına geldiğini belirtmeliyim.
Pessoa arkadaşına yazdığı bir mektupta eline bir tomar kağıt alıp "Alberto Caeiro" adını verdiği pastoral şairin ağzından 30 kadar şiir yazdığını söyler.Daha sonra Caeiro'yu kendilerine usta seçen Pagan "Ricardo Reis" ile fütürist "Alvaro de Campos"da Pessoa'nın öbür kimlikleri olarak kitapta ayrı ayrı karşımıza çıkar.Bu kimliklerle ilgili bilinmesi gereken en önemli bilgi ise Caeiro'yu 1915 ,Ricardo Reis'i 1919 yıllarında öldürmesi ama Alvaro de Campos'u kendisi kadar yaşatmasıdır.
Büyük şairi ve şiirlerini anlamak bazen zor olsa da bence Pessoa "Özruhsalöykü" adlı şiiriyle tam olarak kendini bize ifade ediyor.Okurken keyif aldığım şiir kitabıyla ilgili incelememi Pessoa'nın bir dizesi ile sonlandırarak, herkese keyifli okumalar diliyorum
"Beni okuyacak olan herkesi selamlıyorum
Geniş kenarlı şapkamı onlara eğerek
Beni kapının önünde gördüklerinde
Ve otobüs,tepenin doruğuna tırmanırken.
Onları selamlayıp Güneşli günler diliyorum,
Yağmur gerekiyorsa yağmur ve evlerinde,
Açık bir pencere önünde oturup
Şiirlerimi okuyacakları en sevdikleri koltuğu diliyorum.
Benim şiirlerimi okurken de,
Doğal biri olarak düşünsünler beni
Söz gelimi, çocukken oyundan yorulduklarında
Gölgesine çöküp oturdukları ve sıcaktan
Terli alınlarını çizgili gömleklerinin
Yeniyle sildikleri yaşlı bir ağaç olarak..." #fernandopessoa