Böylece Noldor'un Yüce Kralı, kadim Elf krallarının en gururlu ve yiğit olanı Fingolfin öldü. Orklar kapıda yapılan bu ikili dövüşten kendilerine pay çıkarıp böbürlenmediler; Elflerin acısı ise öylesine derindi ki, bu olaya dair tek bir şarkı söylemediler. Yine de bu hikaye hâlâ hafizalardadır, çünkü Kartalların Kralı Thorondor haberleri Gondolin'e ve çok uzaklardaki Hithlum'a kadar getirdi. Morgoth dövüşün ardından Elf Kralı'nın bedenini alıp kurtlarına yem olarak atmak için ikiye büktü, ama Thorondor, Crissaegrim'in zirvelerindeki yuvasından hızla gelip, Morgoth'un üzerine avına hücum eder gibi saldırdı ve yüzünü bereledi. Thorondor'un kanatlarının hücum ederkenki sesi Manwë'nin rüzgarlarının sesini andırıyordu; gelip Fingolfin'in bedenini kudretli pençeleriyle yakalayıp aniden Ork kargılarının üzerinde süzülerek Kral'ı oradan götürdü. Ve onu gizli Gondolin Vadisi'ne kuzeyden bakan bir dağın zirvesinde bıraktı; Turgon gelip babasının üzerine taşlardan görkemli bir anıt yaptı. Bundan sonra hiçbir Ork, Fingolfin'in dağını aşmaya ya da mezarına yaklaşmaya cesaret edemedi, ta ki Gondolin'in hükmü gerçekleşip de, soyu arasında ihanet baş gösterene kadar. Morgoth'un ayağı o günden sonra daima aksadı ve yaralarının acısı asla dinmedi; Thorondor'un yüzünde bıraktığı izler de silinmedi.
Fingolfin'in öldüğü haberi geldiğinde Hithlum'a çöken kederi tarif etmek imkansızdı; Fingon acılı haliyle Fingolfin'in hanedanının ve Noldor krallığının başına geçti, ama küçük oğlu Ereinion'u (sonradan Gil-galad adını alacaktı) limanlara yolladı.
Sayfa 330 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.