Yazar size oyuncunun yapacağı katkıyı sunmaz. Oyuncunun yaptığı monolog içsel gerekçelendirmedir. Oyuncunun gerekçelendirmesi her zaman devam eden bir süreçtir. İçinizde yaşadığınız şeyle sçylediğiniz şey elbette farklı olacaktır. Bir öğrenciye:"Nasılsın? Dersi kaçırmaman çok güzel," diyebilirim. Aslında içimden şunu söylüyorumdur: "Çok hırslı biri. Devamlı cevap vermek için elini kaldırıyor. Onu sıkıcı buluyorum."
Oyuncu her zaman gerekçelendirmeyi sürdürmek zorundadır. Oyuncunun partneriyle, sahnede içinde bulunduğu koşullar ve sahne donatımıyla olan ilişkilerinin tamamında motor asla durmamalıdır. Eğer gerekçelendirme durursa oyuncu içsel olarak ölür ve sahnede ortaya cansız bir ürün çıkar.
Sayfa 126 - Mitos-Boyut Tiyatro Yayınları