Sığıntıların arasında saklıydı yaşam.
Dağılmış tuğlalar gibiydi duygularımız.
Gölgesiyle alakasız bir bedende sıkışmış kalmış gibiydi ruhum.
Perdesiz ev gibi herşey ortadaydı oysa.
Sen son sürat yanlışlarına koşuyordun,
Hoyratça sevdalara dalmıştın.
Bense ruhuma sinişmiş hatalarımı izliyordum.
-elif kahraman
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.