Bize beslediği sevgi hem derin hem de kıskanç bir sevgiydi; bu sevginin bizde yarattığı acı çekişme, kendi iç çatışmalarını yansıtıyordu. Pek kolay incinen bir insan oldugu için -bir sitemi; bir yergiyi, yirmi yıl, kırk yıl, gevip durabilirdi- gönlündeki yaygın hınç, sataşkan davranışlarla açığa vururdu kendini: Hoyratça açık sözlülükle, ağır alaylarla... Bize karşı, sadık olmaktan çok düşüncesizce yapılmış sayılacak kötü davranışlarda bulunurdu sık sık: İstediği, mutsuzluğumuz değil, kendi gücünü kendi gözünde kanıtlamaktı.