:D
Bir gün Levent yine çekimde. Setten bir arkadaşı yanına gelip telefonu uzatıyor, "Abi, seni Doğan Güreş Paşa arıyor," diyerek. İstemeye istemeye alıyor telefonu. "Bir dakika, paşamı bağlıyorum," diyen sekreterin bile ses tonu emreder gibi, telefonda marşlar çalıyor! Az sonra paşa bağlanıyor:
- Oğlum hiç yakışıyor mu sana?
- Paşam, mizah bu; hoşgörüyle karşılamazsanız gelişemez!
- Ama evladım, koskoca Genelkurmay Başkanı'yla eğlenilir mi?
- Estağfurullah efendim, bu bir şaka! Ayrıca Başbakan'ı, Cumhurbaşkanı'nı bile hicvediyoruz. Hatta onlar ertesi gün telefon açıp tebrik ediyorlar! Siz de öyle baksanız, sitem yerine tebrik etseniz!
- Bak oğlum, askerlik günlerinde böyle konuşmuyordun ama! Ayrıca ben tebrik etsem bile, senin yaptığını hoş karşılamayan yüzlerce asker var emrimde! Onlara mani olmakta güçlük çekiyorum. Her an çıkıp gelebilirler yanına!
- Paşam beni tehdit mi ediyorsunuz?
- Hayır, gerçekleri söylüyorum. Emrimde bu yaptıklarına kızan yüzlerce, hatta binlerce asker var!
- Askerleriniz benim için İstanbul'a geliyorlar, öyle mi?
- Evet öyle. Tutamıyorum onları!
- Peki gelip de ne yapacaklar?
- Geldikleri zaman görürsün!
- Tamam, gönderin. Korkmuyorum sizden
Hatta burada bekliyorum onları ... Ya da en iyisi kapının önünde bekleyeceğim. Ne sizden ne de askerlerinizden korkuyorum. Beni Divan-ı Harbe bile gönderseniz, sanatçı olarak başımı eğmeyeceğim. Hodri meydan!
- (Kahkahalarla gülüyor ... ) "Niye gülüyorsunuz paşam?" dedikçe daha da gülüyor. Bir ara düşünüyor, yoksa Paşa beni işletiyor mu diye!
- Levent!
- Buyurun paşam!
- Uğur ben, Uğur, Uğur. ..
- Hangi Uğur?
- Uğur Dündar!
- Hay Allah cezanı vermesin! Az kalsın altıma yapacaktım lan!
≈)))
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.