Öncelikle hayırlı akşamlar,
Bu benim bosna savaşı ile ilgili okuduğum üçüncü kitap. (Farklı bakış açılarından okuyup bazı gerçekler üzerine düşünüyorum...) Önceki okuduğum iki kitabın aksine 
Zehra'nın anlatımı daha kapsamlıydı. (Tabii bunda yazarın travma ve işkence görmüş mültecilerle çalışan bir klinik psikolog olmasınında payı büyük. )
Zehra, Begoviç ailesinin en küçük üyesidir. (Pas'ı -köpeği- da unutmayalım...) Olaylar Zehra'nın gözünden anlatılıyor. Begoviç ailesi dışarıdan sıradan, mutlu, imrenilen bir aile gibi gözükse de sanılanın aksine geçmişte tatsız olaylar yaşamıştır.( Burda o dedeleri olacak-afedersiniz- herife çok sinirim bozuldu. Ölmesine gram üzülmediğim kişilerden...) Bir yanda ailevi sorunlarına değinilirken diğer yandan savaşın ayak sesleri yavaş yavaş kendini göstermeye başlar. Kimse Batı Avrupasında savaş çıkacağını düşünmez. Buna ihtimal bile vermezler.
Taa ki olaylar karışır ve savaş başlar.( Dost sandıkları komşuları-sırplar- düşman olur.) Zehra çocukluğunu ailesiyse anılarını geride bırakır. Savaşta açlık, susuzluk,evsizlik... birçok şeyle mücadele etmeye başlar.
Uzun sürmez denilen savaş yıllar sürer. Zehra bu acımasızlık süresince sevdiği ailesinin çoğu üyesini ya ölümle ya da kaybolmalarıyla kaybeder. Annesiyle kalır ve yeni bir yaşam umuduyla bir kamyonla İsveç'e doğru yola çıkarlar. Fakat işler umdukları gibi gitmez ve hiç bilmedikleri bir ülkede bırakılırlarsa? Danimarka onlara yeni bir hayat verecek miydi? Geçmiş gerçekten geçecek miydi?
(Kitabın anlatımını, içindeki bazı felsefi sorgulamaları vs bazılarına katılsamda eksikliklerin olduğunu düşünüyorum. İkinci bölümden sonra bana göre karakterlere bir şeyler oldu. Kendilerini ararken bir çıkmazda kaybolmuşlardı sanki...)
Küçük bir şeyden daha bahsetmek istiyorum. Spoi içerir....
-SPOİ-
Milo karakteri üzerinden anlatılan bağnaz,tutucu bir din aynı zamanda doğru olmayan şeyler. Özgürlüğü çok güzel çok iyi gösterirken konu müslümanlığa gelince hafiften bir taraflılığı tutuyor gibiydi. Bunu yazarın bilgi eksikliğinden kaynaklanıyor sanırım. Kitaptan küçük bir örnek verecek olursam; Milo, Zehra'ya isteyip istemediğini sormaksızın emir verir gibi konuşuyor, evlenene kadar dine uygun olmayan davranışlar yapmayalım falan diyor ama başka bir bölümde bakıyorsun olmayacak şeyler yapıyor. Tamam, Zehra da iyi değil ama Milo da onu doğru yola sokacağım diyerek kendi yoldan çıkıyor. Anlatmak istediğim umarım yanlış anlaşılmaz. Demek istediğim yazarın eleştirirken kötülemesi...
Okuyacaklara şimdiden iyi okumalar...:)
·
102 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.