Bazen çok bunalıyorum, kitap okumak bile gözümde dağ olup büyüyor. Ama gönlüm yine de okumaktan yanıyor. İşte bu tip zamanlarda mütemadi Mustafa Kutlu yetişti imdadıma. O sımsıcak dili, o samimi üslubu, konudan kopmadan vereceği mesajını verişi. Aynı çağda yaşamış olmanın verdiği, sıcağı sıcağına verdiği o haz paha biçilmez. Çok yaşa Kutlu, Hayırlı yaşa. Hikayeye gelecek olursak, gazeteci ve yazar İstanbul'u gezen araştıran tarihini öğrenmeye gönlüne, hatırına geçirmeye çalışan seyyahça bir kişilik. İstanbul seyyahı. Yine bir gün arşınlarken sokaklarda gözüne medreseden bozma bir bina ilişir, yapısı itibariyle eski olan bu binanın ruhu ile de oynanmıştır. Kimi yanı kesilmiş yontulmuş, günümüz insanının estetikten uzak o eli değmiştir işte... Merak eder içeri girer bir kaşif edasıyla, boşluk karşılar onu. Bir kaç eski masa, sağına soluna bakınırken, müstahdem seslenir. Bizim seyyah kaşif Mustafa Bey derdini anlattıktan sonra müstahdem başlar anlatmaya şaşırır Mustafa Bey geldiği yer aslında bir devlet dairesi imiş. Hikayede burada başlar... Müstahdem abi binadan bahsederken sıra içindeki bacayı tüttürenlere gelir. Sonra Tahir Beye, Tahir Sami Bey'e(soy ismini yazmak isterdim ama kendisi pek hoşlanmıyor). İki lafbaz karşılaşmıştır artık, yazar, gazeteci Mustafa Bey ile arşiv sorumlusu Tahir Sami. Tanışıklığın ardından sohbetler edilir ikili daha da yakınlaşır birbirine. Bir gün Mustafa Bey durur duramaz, izin alma mahiyetli sorar Tahir Sami'ye, bugüne dek konuştuk dertleştik bana anlattıklarınızı hikaye etmek istiyorum der Tahir Sami'ye. Bozulur tabi Tahir Sami, kabul etmez ilkin sonra kabul eder.(Belirli bir şart ile...) Burdan sonra da Tahir Sami'nin hayatına konuk oluruz. Dedesinden babasına ablalarına derken hikaye epeyce hararetleniyor. Tahir Sami Bey, kitap tutkunu kitap aşığı bir zat. Ömrü kitap toplamak ile geçiyor. Topluyor da ama neye yarıyor? Neler oldu dersiniz Tahir Sami Bey'in kitapları hem öksüz hem de yetim mi? Ah Tahir Sami Tokaç, hepimiz bir parça sen değil miyiz? Yahut hepimiz bir parça senin kitapların. Kapalı kapılar ardında, soğuklar içinde *Kitaba önem vermeyen toplum nasıl ayakta kalır, nasıl yaşar?(sf:163) *Kitaplara sığınmış. Kötü mü? Kitaplar bazen insanlardan daha iyi dost olur.(sf:146) *Ben alışkanlıklarına bağlı, münzevi bir adamım(sf:114) *İşte kendi çapında, kitap da toplarım ben, belki ileride koleksiyon, bir arşiv, ne bileyim bir işe yarar.(sf:97) *Çok kitap sahibi olmak marifet değil, kıymetli bir kütüphane kurmak önemlidir.(sf:76) *Kitap aşkı başka bir sevda kaldırmaz.(sf:75) ***Sizleri de tek tek şu gök kubbenin altında mutlaka bekleyen vardır. Karşılaşmak!.. Ah, onu bilmem. Onun adı kader.

Tahir Sami Bey'in Özel HayatıMustafa Kutlu · Dergah Yayınları · 20122,359 okunma

··

357 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.