Sezgin Kaymaz'ı hiç okumamıştım. Kitap 5-8 sayfalık 33 öyküden oluşuyor. Öyküleri o kadar samimi ki mahalleden bir amcayla sohbet ediyorsunuz hissi uyandırıyor. Yer yer küfür ve argo kullanıyor. Bu kitabı itici değil aksine doğallık katmış. Aile, mahalle ilişkilerini drama kaçmadan yansıtmış. Kitapta birkaç öyküsünde büyülü gerçekçilik