Bir ada düşünün martılar uçuşuyor, insanlar nehirlerde yüzüyor. Harika koyları var. Ada sakinleri 40 evde yaşayanlardan oluşuyor. Geçimlerini adadaki fıstıklardan elde ediyorlar. Kimse kimseye karışmıyor her şeyi ortak yapıyorlar. Cennet gibidir orası. Huzurludur. Bir gün ada sakinlerinden biri vefat eder. Vefat edenin evini daha önce darbe yapmış emekli bir başkan satın alır. Başkan adaya yerleştikten sonra ada sakinlerini zorlu günler beklemektedir. Kitap çok akıcı nasıl bitti anlamadım. Yer yer sinirlerimi gerdi. Siyasi olarak beni rahatsız etmedi. Tadında olmuş. Doğanın ve insanların en büyük düşmanı tabii ki insanlar olduğunu görüyoruz. Elimizdeki değeri nasıl bilmiyoruz. Livaneli'nin kitapta birçok kesimi simgelemesi ve siyasi tarihimizden göndermeler yapmasını çok başarılı buldum. Kitabı çok beğenerek heyecanla okudum. Tavsiyemdir. Not : İnkılap Yayınevi'nde çıkan basımında sonu farklı. O basımı daha okuma imkanı bulamadım. O yüzden karşılaştırma yapamıyorum " Biz insanlar sınırlarımızı bilmeden kendi aklımızı beğeniyoruz, öğrenmiyoruz, akıllanmıyoruz. Her şeyi anladığımız zaman da genellikle iş işten geçmiş oluyor." "Siyasete ilgin olmadığını biliyorum ama yaşadığın dünyaya gözlerini bu kadar kapatmaya hakkın yok. Ülkenin yıllardır kanadığını, kutuplaştığını, insanların birbirine karşı kamplar halinde bölünüp kışkırtıldığını biliyorsun değil mi?"

Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,6bin okunma

·

49 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ilgın Erkan