Ne endamlı iştir şu yaşamak
Ülkemin tarihi kadar uzun ve soylu
Şenlikler kurulmuş caddelere
Bir ben miyim ne alkışlanmadan ölen?
Kendimi yok edişimin bir yıldönümü olsaydı keşke…
Usülden de olsa rahmet dilenirdi ardımdan
Belki
Yaşamaya çalışırken
en az sevgi dinlendiğim miktara denk düşecek kadar
Ahmak nefeslerimin toplamı kadar denklem