Halil İbrahim Sürmeli: "Şiir ..... Güneş": Şiir ..... Güneş Ibrahim Ahmed Şu kalp ve dolu telaş, Şu çuvalın altında pas tutan yırtık lisan Şu ateş ve şu esef Tutulan şu nefes Ve ilmik ilmik nakşedilen şu gergef Nedir ki şu âlem...

Keşfet

Kitaplar

Yazarlar

Okurlar

1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin

1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın

Şartlar Gizlilik Topluluk Kuralları Hakkımızda Reklam Verin İletişim Kütüphaneciler Dizinler Çerez Politikası

Ara

Halil İbrahim Sürmeli

@hlbrhmsrmlh·

01 Aralık 2022 21:58

Şiir ..... Güneş

Ibrahim Ahmed Şu kalp ve dolu telaş, Şu çuvalın altında pas tutan yırtık lisan Şu ateş ve şu esef Tutulan şu nefes Ve ilmik ilmik nakşedilen şu gergef Nedir ki şu âlem Karanlığın içine serilmiş şu hikmet Bir çiçek kokusu misali Kökleri mazinin nabzında Yaprakları demir sarısı.... Nehir akıyor kulaklarımda her gece At nalları gibi Soluk soluğa bağıran Yüreklerin yumuşak çığlığı Bir yerleri kesiliyor insanın Kanayan kelimelerin ucunda İki damla hasret Vurulmuş düğüm düğüm dudaklara Her çeşmede dolan bir yudum su Kalbim boynumda ağır bir yük Sırtımda sarılı bir yara Tiril tiril aşevinin kırıntıları arasında Dilenci bir alfabenin harfleri ile bağırıyorum sana İstikbalimsi bir umut havasında Kelimeleri yıkmadan Gömlekleri yırtmadan Kuyudan çıkar mı İnsan... Çiçeklerin de bir sözü vardır Adı leylak, yasemin, papatya olan Işığa bulanmış şiir yolunda Kaç araba geçti ölüm götüren Tozlu topraklar damında Bekleyen iki şey kaldı kimsesiz Şiir.....güneş.....

·

29 görüntüleme

Halil İbrahim Sürmeli

@hlbrhmsrmlh ·

01 Aralık 2022 22:13

Her akan dere Duru bir firâkın hüznü Üstad!

1 sonraki yanıtı göster

Ibrahim Ahmed

@Ibrahimi ·

01 Aralık 2022 22:05

mağarasında çocuğunu uyutan ilk anne açlıktan kıvranan bebek ... kimse görmedi, duymadı kimse kimseyi anlamadı, ağlarken gülerken ozanlar söyledi, ışıdı yürekler, sesler aktı, durdu dereler.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halil İbrahim Sürmeli