Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Gönderi
672 syf.
8/10 puan verdi
Bu kitap Nietzsche öldükten sonra yani 1901 yılında basılmış daha sonra birçok farklı edisyonları olan bir eserdir. İçerisinde birçok ekstra not vardır. Alman editörlerin fazla müdahalesi her okuyucu tarafından gözlemlenecektir ve rahatsızlıkları anlaşılacaktır. Ayrıca Nietzsche Güç İstenci diye bir kitap yazmamıştır ve bu kitap için kız kardeşi onun notlarını derleyerek bu kitabı çıkarmıştır. Bazı bölümler her sadık Nietzsche okuyucusunun hissedeceği, “ona ait olmayan” fikirleri okumaktan kaçamayacaktır. Kitaba adını veren Güç İstenci ise Nietzsche’ye göre şöyle ifade edilmiştir: “Peki benim için “dünyanın” ne olduğunu biliyor musun? Aynamda göstereyim mi? Bu dünya; enerji canavarı, başlangıcı olmayan, sonu olmayan; sağlam ve demirden büyümeyen veya küçülmeyen, kendini genişletmeyen, sadece dönüştüren bir güç büyüklüğüdür, bir bütün olarak, değiştirilemeyen boyutta, harcamaları veya kayıpları olmayan, ama aynı zamanda artışı veya geliri de olmayan bir ev; bir sınır gibi etrafı “hiçlikle” çevrilmiş; bulanık veya harcanmış bir şey değil, sonsuza dek uzatılmış bir şey değil, ama belirli bir güç olarak belirli bir mekâna oturtulmuş ve orası burası boş olabilecek bir mekâna değil, her yerde güç olarak, güçlerin bir oyunu ve güçlerin bir dalgası olarak, alnı zamanda hem tek hem çok, burada artan ve aynı zamanda başka bir yerde azalan; tekerrür yılları, kendi biçimlerinde bir medcezirle birlikte ebediyen değişen, ebediyen geri akan, birbirine akan ve koşturan bir güçler denizi; en basit biçimlerden en kompleks biçimlere doğru, en sessiz, en sağlam, en soğuk biçimlerden en sıcak, en karışık, en kendi içinde çelişkili biçimlere doğru gitmek için çaba göstermek ve daha sonra bu bolluklardan çıkıp, kendini hâlâ bu devir ve yılların aynı kalışında onaylayarak, kendini sonsuza dek geri dönmesi gereken bir şey, doymak bilmeyen, gizlenmek bilmeyen, tükenmişlik bilmeyen bir oluş olarak basite doğru, çelişkiler oyunundan uyum zevkine geri dönmek: bu, benim ebedi kendini yaratmanın, kendini yok etmenin Dionyssos tarzı dünyamdır; benim iki kat haz ve ren gizemli dünyam; benim dairenin zevki bizzat bir hedef haline gelene kadar hedefi olmayan “iyinin ve kötünün ötesindeliğimdir; bir halka kendine karşı iyi bir istenç hissedene kadar istençsiz— bu dünya için bir isim mi istiyorsunuz? Tüm bilmeceleri için bir çözüm? Siz kendini en iyi gizleyen, en güçlü, en yılmaz, en gece yansı insanlar için bir ışık? --Bu dünya güç istencidir-ve başka hiçbir şey değildir! Ve siz kendiniz de bu güç istencisiniz—ve başka hiçbir şey değil!”
Nihilizm
Nietzsche’nin adının geçtiği hemen hemen her yerde nihilizm kavramı da onunla beraber anılır. Peki nihilizm nedir sorusunu, onu meydana getiren en yüce kişiden okuyalım. Güç İstenci için yaptığı çalışma sırasında şöyle bir not alıyor:
“Normal bir koşul olarak nihilizm. Nihilizm: Hedef eksik; “neden?” sorusuna cevap bulunamıyor. Nihilizm ne anlama gelir? En büyük değerlerin, kendi öz değerlerini düşürmesi.”
“Ne olduğu belirsizdir.”
“Tinin artın gücünün işareti olarak nihilizm: aktif nihilizm.”
“Gücün bir işareti olabilir.”
Bu not tamamı ile ona ait bir nottur. Yıl 1887 ve onun için akıl karmaşasının zirvede olduğu yıllardı. Onun hakkında uzunca notlar alıyor. Bir notunda ise, “Ahlaklılık, pratik ve teorik nihilizme karşı büyük panzehirdi.” şeklinde bir not alırken bu notu Hristiyan ahlakına anti tez olarak sunuyor. Onu tanıyanlar geçen yıllar içinde bir tanımdan bahsederken farklı şekillere başvurduğunu bilirler. 1887 yılının ortalarında pesimizmi nihilizmin ön hazırlığına benzetir. Bir anlamdan iyi olmayana bir adımdır. Burada iyilik ya da kötülük kavramı dönemine göre ele almak gerekiyor. Şu anki koşullar onun için farklı idealler sunabilirdi.
Nihilizmi bilenler genel anlamda onu metafizik dünyaya inanmama olarak ele alır ve düşünür. Bu onun psikolojik boyutudur. Dünyaya olan tahammülsüzlüğünü bu şekilde açıklar.
Nihilizm, patolojik açıdan bir geçiş aşamasını temsil eder. Yaratıcı güçlerin henüz yeterince güçlü olup olmadığı veya çöküşün hâlâ duraksamakta olup olmadığı ve henüz çare yollarını bulup bulamadığı. O aslında en kısa anlamıyla beraber düşünmenin bir yoludur.
Bunu bir tür belirsizliğe de benzetir. Hatta iki başlığa ayırır: “Nihilizm tinin artan gücünün işareti olarak: aktif nihilizm. Nihilizm tinin gücünün azalması ve gerilemesi olarak: pasif nihilizm.” Aktifi bir tür güç olarak ele alırken karşıtı pasifi ise bitkin ve saldırmayan olarak ele alır.
Müziği ele alırken onu bir tür sarhoş olma haline benzetirdi. Bunu en asil şeylerden zevk almaya bağlayarak müziği övmekten geri kalmazdı. Zaten kendi bestelerinden ve Wagner’e olan yaklaşımından bunu çok iyi anlayabiliriz. Aynı yıllar içerisinde bir metninde, “Sarhoşluğun iki kaynağı vardır: Yaşamın aşın verimliliği ve beynin patolojik beslenme durumu.” diyerek iyiden iyiye Dionysos’u iliklerimize kadar hissederiz.
O Almanlardan yergiyle bahsederken zamanla insanlardan da dem vurmuştur. Irkların bozulduğunu ama bunu ahlaksızlıklarıyla değil de cahillikleriyle yaptıklarını söyleyerek aslında kendi insan modelini kafasında şekillendirmiştir. Bu ifadeleri gençlik döneminde de birçok kez ele almıştır.
Nihilizm bir anlamda karşıt bir tanrı görüşüdür ve onun yargıları tanrıyı eleştirmektedir. Çünkü o yarattığı insanların kusurlarını sıralamak ve sürekli ona atıflar yapmak bir tür ondan vazgeçme eylemidir. Bu onu diğer bir eyleme götürdü. Küskün olduğu tanrıyı öldürerek ondan kurtulmaya çalıştı. Nihilizmi aslında anlamsızlık olarak tanımlamıştır. Pek de hatalı değildir. Farklı zaman dilimlerinde bu kavramı ne kadar ele alırsak alalım mutlaka altında farklı sebepler bulabiliriz. Tam olarak şudur diyemediğimiz bu kelimenin altında basit bir hiçlik yatmamaktadır.
İncelemenin devamı için; drive.google.com/file/d/1BHoEFwE...
10-12 sayfaları arasında bulabilirsiniz. Dergide yayınlandığı için tamamını atmak istemiyorum.
·
242 görüntüleme
Onun gibi düşünmek için onun gibi yürümem lazım. Günde 8 saat sadece yürümek içinde onun gibi düşünebilmem lazım. İçime attığım çığlıklar gibi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.