Babasına meftun olan bir kız çocuğu olarak beni derinden etkilemiş olan kitap.. Sade ama duygulu anlatımıyla bir çocuğun gözünden baba figürü.. Okuyan çoğu kişinin içinde bir yerlere dokunacağını düşünüyorum. Kitabın son cümlesini okuduktan sonra önce babama sonra kendime ve yazara sarılmak istedim. Çok şanslıyım, babam hayatta ve hala onu daha fazla tanımak ve anlamak için fırsatım var. Eğer babanız hayattaysa ona sarılın, onu anlayın ve affedin. Eğer hayatta değilse hatırasına sarılın. Ama mutlaka ona bir şekilde ulaşın. Yazarla tanıştığım ilk kitap ama kesinlikle son olmayacak. Görüşmek üzere Jean-Louis Fournier..
