Hayatın yükünden, acılarından, düzensizliğinden, herkes şikayetçi, ama hayatı düzene sokmak, daha iyi duruma getirmek için hiç kimse hiçbir şey yapmak istemiyor. Sanki hepimiz hayata dışarıdan bakan seyirciler gibiyiz, fakat içimizden her birimiz, herkes, her şey için bir yargıç olarak atanmıştır. Herkes büyük işler, büyük adamlar, büyük sevinçler isteyip bekliyorsa da hiç kimse kendisini, çevresindeki yaşamı, alışagelmiş olağan karşılanan aşağılık halinden, aptallığından, hiçliğinden hiç olmazsa bir milimetre yukarı kaldırmayı düşünmüyor. İnsanlar, ne şeklinde olursa olsun, hesabını ödemekten kaçınan vicdansız borçlulara benzemektedirler.
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.