Əsərdə 
Jack London Bəyaz dişin həyatını elə təsvir edib ki,elə zənn edisən ki, Bəyaz diş sənin yanında böyüyüb. Ona cəza veriləndə ürəyin sıxılır,şiddət ediləndə yerə-göyə sığmaq bilmisən sanki... Sevginin nə olduğunu dadanda,hiss edəndə sevincdən yerə-göyə sığa bilmirsən ki,nəhayət mənim əziz "balam" sevginin nə olduğunu daddı... Əsərin sonu yaxınlaşdıqca məyus olursan. 1 gündə bir neçə cümlə oxuyursan ki,sevimli əsərim bitməsin. Bitəndə duyğusallaşırsan ki,niyə bitdi. Kaş bəzi əsərlər sonsuz olsa. Elə hey oxusan. Ölənəcən oxusan. Bezmədən,yorulmadan,usanmadan oxusan...
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.