Dünya, bir sirrini aşkar et mana,
Nədən parlayırsan, nədən sönürsən?
Bu qədər siqləti alıb arxana,
Sən öz mehvərində necə dönürsən?
Kaş güllər, çiçəklər olaydı yükün,
Ağır mərmiləri daşımayaydın.
Alnından şəfəqlər öpəydi hər gün,
Sis-duman içində yaşamayaydın.
Üfüqlərin təmiz, səhərin aydın,
Əbədi baharla gözlərin aydın!
Dünyam, gözəl dünyam, işıqlı dünyam,
Həmişə aydınlıq içrə olaydın...
Nigar Rəfibəyli
··
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.