Gün ışıdığında masaya, daktilonun başına oturup gözlüğünü taktı. Kitabı, her gün çevirmek istediği sayfa miktarına bölüp kurşun kalemle sayfaların üzerine tarih attı. Son günlük bölümün tarihini yazarken ilkbaharın ortasında bir güne denk geldiğini fark etmişti. Duraksayarak, yanındaki sözlüğü karıştırarak, makinenin bir harfini dikiş iğnesi ile temizleyerek ve makinenin tuşlarını sık sık bir bezle silerek aşağıdaki metni yazdı:"Bugüne kadar bütün erkekler beni güçsüzleştirdi. Kocam benim için, 'Michele güçlüdür' derdi. Gerçekte onun ilgisini cekmeyen seyler için güçlü olmamı istiyor: Çocuklar için, evin idaresi için, vergiler için... Fakat iş olarak tasarladığım şeyler konusunda her zaman yıkıcı. 'Benim karım hayalperest' diyor. Eğer hayalperestlik, insanın olduğu gibi olmak istemesiyse ben hayalperest olmak istiyorum."