yıllar önce okuduğum ama dün gibi aklımda olan kitap. bence çocuk kitapları her zaman mutlu sonla bitmeli. çocuk kalbinde hüzne yer olmamalı. sonunda kibritlerin bitip de küçük kızın derin uykuya geçiş halini anlatan satırları hala üzüntüyle hatırlarım. benim hayalimde kitap öyle bitmiyor. kız tam uykuya dalarken oradan geçen bir hayırsever onu fark edip evine götürüyor :)
