Kitab, önünde ve arkasında batıl bulunmayan Kur’an‘dır. Onda amm, has, mücmel, müfesser, mutlak, mukayyed, emir, nehiy, istihbar, nasih, mensuh, sarih ve kinaye vardır. Aynı şekilde onda hitap delil ve anlamı vardır. Kendileriyle istidlalde, bazısı bazısından daha açık ise de, bunların hepsi derecelerine göre delillerdir. Nazarda zayıf olana, onu delalet yönünü araştırması gerekmez. Onu, Allah’ın (a.c), “Elbette onların istinbata kâdir (meseleyi halledecek) olanları onu bilirler.” sözüne muvaffak olan hüküm çıkarıcı bilir.