Uğultulu tepeler, aşkın nefret hâli.. Uzun zamandır beni böylesine rahatsız edip aynı zamanda elimden bırakmak istemeyeceğim bir kitap okumamıştım. Okurken sayfaların arasında kayboldum ve olayları birebir yaşıyormuş gibi hissettim. Sevgisi kalp kırıklığına dönüşen Heatchliff ruhsuz, bencil bir insana dönüşüyor. Kalbini dolduran intikam duygusuyla hem kendi hayatını hem çevresindeki insanların hayatını adeta zindana çeviriyor. Kitapta ; aşkın takıntı haline getirildiğinde güzel bir duygu olmaktan çıkıp, insanı ele geçiren ve tüm kötülükleri içinde barındıran, insana zarar veren bir duygu haline gelmesi usta bir şekilde anlatılmış. Öyle yoğun bir duygu ki hem ölesiye aşık hem de sevdiği kişinin ölü bedeninden bile intikam almayı düşünebilecek kadar kin dolu. "Bütün dünya korkunç anılarla dolu; nereye baksam, onun yaşamış olduğunu ve benim onu yitirdigimi görüyorum." "Sağlığımı soruyorsunuz. Daha iyiyim. Ama bütün umutlarımı yitirmiş olarak yalnızlığa ya da beni hiç sevmemiş ve hiç sevmeyecek olan kimseler arasında yaşamaya yazgılı olduğum sürece nasıl neşemi bulur, nasıl iyi olurum." Kitaptan çıkardığım ana fikri de yine kitaptan bir alıntımla belirtmek istiyorum; "Kötüleri cezalandırmak Tanrı'ın işi. Bizler bağışlamayı öğrenmeliyiz." Gerçekten harika bir yapıt. Herkesin okumasını tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim.

Uğultulu TepelerEmily Brontë · Martı Yayınları · 201242bin okunma

··

117 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.