Günü yarına 'erteleyerek'... yarın da bugün gibi olmayacak mı sorusunu hiç usuma getirmeden...denize doğru koşar gibi son bulacak dağınıklığım, karışıklığım gözlerimi gri bir boşluğa bırakıyorum... topaç dünüyor: bir yargılama, bağışlama... toprak altından ses gibi... mülkiyetin erimesi gibi... insanların artık Tanrı'yı düşünecekleri bir zaman gelecemiş gibi...
Sayfa 48 - Edebiyat DergisiKitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.