Öz'e öz'lem..
bir insana bırakılmış olan keder
ve kelimelerin kalbi…
insan, kendini özler mi?
özler! bizler ilinekleriz,
bizler,
yol sefilleriyiz…
uzakta, kendimin hayali,
bölük pörçük ve paramparça;
bir daha görse miydim?
kendine akıyor denizler…
insan kendini özler mi?
özler! Nerdesin ben?
bulsam da bir mühür gibi
hayatımın eski defterinin
soluk, lekeli, özürlü,
çizgili ve saman
kağıdına geçirsem…
‘benim sanki ben şimdi ne değilsem…'
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.