“Benim yaşıma geldiğinde anlayacaksın, Henry. İnsan, hayatını, dışarı çıkıp yeni anılar yaratacak enerjiyi bulamadığı günler için hatıralar biriktirerek geçiriyor. Yaşlılığın tesellisi bu işte; geçmişe bakıp dünyada bir iz bıraktığını görebilmek. Ama ben hatıralarımı da yitiriyorum. Sanki biri domuz kumbaramı kırmış, her seferinde birer sent alarak hazinemi çalıyor. O kadar yavaş gerçekleşiyor ki neyin kaybolduğunu bile fark edemiyorum”
Sayfa 102Kitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.