Sürekli bir gerginliği yaşıyoruz hepimiz
Bütün umutlarımız acılara ayarlı
Taşkın sularımızda baskı bentleri
Bir çağlayan sesine dönmüyor sevincimiz
Dönüp dönüp sürekli kendimizi yıkıyoruz
Güvercin gülüşlerimizde avcı taşları
Duyarsız bir boşlukta yitiyor uçuşlarımız
Yorgun kanatlarımızda bulut ağırlıkları
Korku tüneklerine dönüyor bir umutla
Döndüğümüz yuvalar yıkık çatı başları
Gece dilsizliğinde sesler büyütüyoruz
Uykular dağılıyor kuşkular dehlizinde
Kendi elimizle boğup kendi sesimizi
Başımız eğik geçiyoruz kapılardan
Bir büyük suç oluyor suçsuzluk içimizde
Yasak sularındayız ışıklı bahçelerin
Gecesefalarında kanıyor gül özlemimiz
Bir duygu seliyle kırıp kapılarını
Çıkıyoruz us'un uyumsuz surlarından
Uzun bir suskunluğu dağlıyor türkülerimiz.