Vahiy kaynaklı geleneğimizin insanın yaratılışı ve sonrasını ifade ve açıklama için kullandığı ve geliştirmiş olduğu bir dil var; bu dilin alâmetifarikası olarak görülebilecek tâbirlerin korunması kadar, bu dille ifade edilegelmiş olan muhtevayı modern bilim dallarının teyidini arama ihtiyacı duymaksızın korunması üzerine düşünüp titizlenmenin önemini anlamak gerekir. Hakikat geleneği içerisinde oluşmuş bu dil ve muhtevanın korunması, yabancılaştırıcı etkilerle hırpalanıp tanınmaz hâle gelmemiş kimliğin korunması için olduğu kadar, gerektiğinde onun canlandırılması için de gereklidir.
Bir çelişki görülmesi hâlinde, kendi meşruiyeti için Kutsal'ın sahih dünyası nezdinde teyit araması gereken tarafın modern Batılı zihnin ürünü olan günümüz bilim perspektifi ve anlayışı olduğu net olarak görülmelidir. Doğal olarak, birçok tezi itibariyle projektörünün uzakları ve derinleri çok da aydınla; tamadığı ve bir dönem 'gerçek' diye vâz ettiğini bir sonraki dönem düzeltmek zorunda kalışı nadir olmayan ve işin aslında “bilım' ve “bilimsel” tanımı içinde var ve normal olan bu özelliğiyle bu modern bilimci perspektifin kendi iddia ve keşiflerini vahiy kaynaklı geleneğin öngörüleriyle uyumlu hâle getirmek daha çok onun gostermek durumunda olduğu bir çabadır. Ama tabii, bu çabayı gostermesi için öncelikle bu uyumluluğu arama ihtiyacını duyması gerekir.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.