“Birini yitirmiş ve o yokluğun ardından kendini yitirmemeye çalışan bir insanın bakışları bu.” İnanın sadece yazarın üslubunu merak ettiğim için okuduğum bir kitaptı. Kendisi büyük başarılara imza atmış ünlü bir yönetmenimiz. Genelleme yapmak istemiyorum ama bu kitabındaki anlatım beni pek sarmadı. Yazarın kendisi mi yoksa çevirmen kaynaklı mı bilmiyorum fiil çekimlerinde özellikle çok uyumsuzluk vardı. Kendi çocukluğundan da bahsettiği bu yarı otobiyografik romanda, o dönemin Türkiye’sine de tanıklık ediyoruz. Bir de araya başka bir hikaye olacak şekilde İstanbul’a iş için gelip hayatıyla alakalı bomba sırlar öğrenip bu şehirde ordan oraya sürüklenen bir kadından da bahsediyor. Dedim ya konu ve anlatım birbirinden çok kopuktu. Belki de yazarın anlatmak istediğini ben pek doğru anlamamış olabilirim. Bir saat gibi kısa bir sürede bitecek yavan bir romandı benim için. Okuduğum hiçbir kitabı zaman kaybı olarak görmediğim için yine de okuduğuma pişman değilim. Ama iyi ki de… demiyorum.

İstanbul KırmızısıFerzan Özpetek · Can Yayınları · 2014988 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ümran Baykondu