Sizin kendinizi nasıl gördüğünüzden söz etmeyeceğim; fakat amirlerinizde ve rakiplerinizde bulduğunuz iyilik ve destek, düşmanlarınızdaki centilmenlik o kadar çok ve sosyal çevrenizdeki haset o kadar az mıydı ki insan doğasında bencilce kötücüllüğün payına karşı çıkmak zorunluluğunu hissediyorsunuz? Cinsel yaşamla ilgili bütün konularda ortalama insanın ne kadar kontrolsüz ve güvenilmez olduğunu bilmiyor musunuz? Yoksa geceleri rüyalarda gördüğümüz bütün saldırıların ve taşkınlıkların uyanık durumdaki insanlar tarafından gündüzleri suç olarak gerçekten yapıldığından haberiniz yok mu? Bu konuda psikanaliz Platon'un "İyiler başkalarının, kötülerin, gerçekten yaptıklarını rüyada görmekle yetinen kişilerdir" şeklindeki eski özdeyişini doğrulamaktan başka ne уapıyor?
Ve şimdi gözünüzü bireysel olandan ayırıp, Avrupa’yı hâlâ yakıp yıkan büyük savaşa bakın; vahşiliğin, acımasızlığın ve ikiyüzlülüğün şimdi uygar dünyada yayılmasına izin verilen aşırılığını düşünün. İtâat eden milyonlar suça ortak olmasa bir avuç vicdansız hırslının ve yoldan çıkarıcının bütün bu kötü ruhları serbest bırakmayı başaracağına gerçekten inanıyor musunuz? Bu koşullar karşısında da insanın ruhsal yapısında kötülük olmadığını kararlılıkla savunmaya cesaret eder misiniz?
Sayfa 72 - Basım: Cem Yayınevi, çeviri: Leyla UsluKitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.