Çukurova'yı okumak ama öyle bir okumak ki görmekten daha yoğun, gezmekten daha üstün bir hisle okumak. Bazen bir yazar öyle betimlemeler yapar ki anlatılan yeri adım adım gezmiş gibi hissederiz. Bir seyyah gibi ya da olaya şahit olan tanık gibi gezmek. Yaşar Kemal ile Çukurova'yı okumak ise gezmenin ötesinde anlamak, hissetmek ve bilmek eylemlerini içeriyor. Kitapta dış güzelliği sürekli vurgulanan Esme, kaçırılarak ve tecavüze uğrayarak ataerkil kurallar gereği evlenmek zorunda bırakılıyor. Çünkü güzelliğin bahtsızlık olduğu bir coğrafya burası. Adamın, Esmeye aşık başka biri tarafından öldürülmesiyle bütün köy, hatta Çukurova dağları, taşları, hayvanları bile bir dil olup Esme'nin oğluna "anne katilliği" baskısı kuruyor. Bu konunun gerçek olduğunu bilmek zaten rahatsız edici iken inadın, empati yoksunluğunun ve bir an dahi olsa haksız olduğunu düşünemeyen insanların var olduğunu bilmek insana karamsar bir bakış ekliyor. Fakat bu karamsarlık Kafka'nın karanlığı gibi toplumun bireyin içine eklediği bir sancı değil. Yazar, eser boyunca bize diriliş için hazır olan ruhun ikilemini de veriyor ve bu kısımlarda gerçekten devleşiyor. "Keyifli vakit geçirelim, okuyalım, öğrenelim" tadında değil, Ali Şeriati'nin "Sizi rahatsız etmeye geldim" dediği tarzda bir kitap. Bu bakış açısının sona ermesi için hepimizin rahatsız olması gerekiyorsa şayet, o halde mutlaka öneririm.

Yılanı ÖldürselerYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202019,2bin okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İrem