Max Horkheimer 'la "Neden daha önce tanışmamışız?" dedirten bir kitap oldu. Neredeyse bir asır önceden, günümüz insanına-insanlığına, belki de geleceğin de insanına ışık tutacak bu eserin her satırında, yazarının düşünsel gücünün, olay ya da durumları yorumlama kabiliyetinin çok yüksek olduğunu anlıyorsunuz.
Özellikle 20.yüzyıldan itibaren, insanın anlam arayışında, doğru ve yanılsamaların iç içe geçmiş olduğunun, çoğu zaman gerçek olarak anılan şeylerin bile hakim yapı veya zümre tarafından yapmacıklaştırılabildiğinin ilmek ilmek işlenildiği kitapta, materyalist diyalektiğe de eleştirel gözle bakılmakta.
Laf kalabalıklarından ve boğuculuktan mümkün olduğunca uzak duran, eleştirel felsefe akımının öncülerinden kabul edilen
Max Horkheimer , eserinde, doğruyu ararken, gerçeği sorgularken, ne rasyonaliteyi ne de metafiziği tamamen elden bırakmış. Bir yandan rasyonalite ve metafizik arasında köprü kurarken, bir yandan ikisine de daha fazla alan açmayı yeğlemiş. Bu çabanın, aklın ve sağduyunun aslında ne ölçüde birbirine yaklaşabileceğinin sorgulanması açısından önemli olduğunu düşünüyorum. Akıl Tutulması, okunması ve okutulması gereken bir kitap olarak kütüphanemdeki yerini aldı bile.
