Hangi tohum büyümez ekilince toprağa? İnsan tohumundan şüphen mi var yoksa? Ölümün bir durak, bir menzil olduğunu bu acılı öykünün içinden geçerek öğreniyoruz. Dervişliğin, ölmeden önce ölmek, benliğini Allah'a adamak olduğunu, bunu yapanın ise ancak teninin öleceğini görüyoruz. Hikâye, bir Hıdrellez gecesi başlar. İnsanların çılgınlıklarına bakarken o sükûneti ve sabrı yitiren Derviş'in iç gerilimi artar. Kardeşinin öldürülmesi bunu iyice tırmandırır ve adalet susuzluğu ile hareketlenir, olayın içyüzünü araştırmaya koyulur. Şimdi ben neyim? Ödlek bir kardeş mi, yoksa inançsız bir derviş miyim? İnsanlara olan sevgimi mi yitirdim, yoksa inancım mı zayıfladı? İnsan şeklini mi, inancımı mı yoksa ikisini birden mi yitirdim ben?" Belki de kaderime ait bu dönüm noktasının, geçici sadakatimin ve ölçüsüz coşkunluğumun adi bir yanlışlık olmadığını ispat etmeye çalışıyordum. Eskiden hayranı olduğum şeylerin kırık dökük kalıntılarına sıkıca yapışarak, düşünce kargaşasının fırtınalı denizinde yalpalıyordum. Yazmaya başladığımda partizan konusu, başkaları için hayatını feda eden insanların öyküsü dile geliyordu.

Derviş ve ÖlümMeşa Selimoviç · Timaş Yayınları · 20141,714 okunma

··

432 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melek nur Ay