Kendini sevememiş olan insan egoistce davranır. Egoistçe gurur, psikoanalizcilerin, yaşamın narsist modeli dedikleri, narsizmdir.
Narcissus meselesini işitmiş olmalısın: Kendine aşık olmuştu. Durgun bir su birikintisine bakarken kendi yansımasını aşık olmuştu.
Şimdi aradaki farka dikkat et: Kendini seven kişi yansımasını sevmez, o sadece kendini sever. Aynaya gerek yoktur, o kendin içinden bilir.
Narcissus Kendi yansımasına aşık oldu—kendine değil. Bu gerçekten kendini sevmek değil. O, yansımaya aşık oldu; yansıma başkasıdır.
O, iki olmuştu, bölünmüştü. Bir tür şizofreni içindeydi. İki olmuştu — seven ve sevilen.
Aşık olduklarını sanan pek çok insana olan da budur.
Bir kadına aşık olduğunuzda izleyin, uyanık olun — bu narsizmden başka bir şey olmayabilir.
İnsanlar oradaki kadını sevmezler. Kadının onlara gösterdiği minnettarlığı, ilgiyi, kadının bol bol yaptığı gurur okşamalarını severler.
Bunları hatırlayabilirsen, yargılama için kriterlere sahip olursun.
Fakat insan kendisi ile başlamak zorundadır, başka yolu yok. İnsan olduğu yerden başlamak zorundadır.
Sayfa 231 - Butik YayıneviKitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.