Yine bir kitabın sonu kötü bitti ne üzücü ... En uzun gece (Yelda)... Birbirlerini sevmiş, birbirlerinin canını acıtmış, birbirlerinin hastalıklarını ortaya çıkarmış iki sancılı ruhun hikayesi .. Hayatında herşeyden, herkesten daha çok sevdiği , herşeyim üstünde gördüğü adamın aldatmasıyla sancılar çeken , sancılar içinde kıvranan ruhunu iyileştirmeye çalışırken İstanbul'u , sevdiği adamı geride bırakıp Güneydoğunun en ücra, en tehlikeli yerine gelen bir kadın . Hayatında hiçbir kadını böyle sevemeyecğini bilmesine rağmen ihanetlerine kılıf uydurup karşındakileri severken hırpalayan , yaralayan bir adam . Yazarın da dediği gibi gerçek aşkın korkunç ağırlığını taşıyamayarak bir köprü gibi çöküp iki kıyısında iki insanı çaresiz bırakan bir ilişki. Bu iki insanın yaşadıklarını okurken herkesin sorduğu soruyu bende sordum . "Hayatım boyunca beni böyle seven biri oldu mu? " Okurken kitabın kahramanlarıyla canımın yandığı, yer yer gözyaşlarıma hakim olamadığım, hayatta ölüm denen gerçeği göz ardı edip nasıl egolarımızla , zekamızla , intikam ateşimiz, öfkemizle sevdiklerimizi hırpalamamızın(sevmek yerine) aslında ne kadar basit ve önemsiz olduğunu bikez daha görmüş oldum . Kitabın ismi kadının isminin anlamını taşıyor ama Asıl en uzun gece kadının adıyla değil sevdiği adamın kollarında can vermesiyle başlıyor :(

En Uzun GeceAhmet Altan · Alkım Yayınları · 03,596 okunma

·

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.