Menderes abi, evden gitmek bilmedi, ....
Yatma vakti geldiğinde artık gitsin diye bütün aile esnedik karşısında ama hiç oralı olmadı,
“Siz rahatınıza bakın” diyerek üçlü koltuğa kıvrılıp yattı. O günden sonra Menderes abi, o evli barklı adam salıya kadar, “Bir umuttur işte” diye düşünerek bizim evden çıkmadı. Ailenin bir ferdi, bir canı oldu adeta.