Damladı gözlerimden bi' yardım çığlığı, çağladım acılara isyan
Sandım ki hep böyle gidecek bu devran; fedai bıraktım zamana
Yandı dün gibi, karardı gönül, devirdi bir an viranelerde hüsran
Terk edilmenin burukluğuyla savruldum; ayaklar altı edalar
Yokluğunu anlamıştı caddeler, bıraktığında şehrimde hüznün
Yanımda kalmanı ne çok isterdi, bu kentin havasında melekler yürür
Irak bıraktın o sokakta, durup düşündüm üşür müyüm bu rüzgarda?
Yüzüm hüsranlara pek alışkın değil; alışamadım ya bu koyar bana
Yandır efkârla bi sigara kesmez, saadeti dumanla gömdüm toprağa
Nedenini sorma bu gözler ağlamadan önce
Büründü kızıllara çoktan
Kendini yalnızlığın kollarıyla avut resmin bana can yoldaşı
Her şey senden sonra küstü bana zor cevaplarını hiç sormadığım
Son defa dönüp baktım, olur ya dönersin, ağır bi' sefer yürekteki
Dili yok ki söylesin bana kaldırımlar; ama titrer kalbim bam teli
Ardına bak ve delir, eriyene kadar ayrılma, rüyadan farkı sahi olması
Yok açıklaması, göz yanılsaması dedim ama bomboş sahil
Zaman Gibi
Allame
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.