Sevgili @semasoykan ‘ın kalemini ‘Keşke: Bir Köy Enstitüsü Romanı’yla tanıdım ve çok sevdim. Bu romanında Çerkez ‘göçü’ denilen ama açığa çıkan bilgiler ışığında bir soykırım çabası olan 1864 olaylarını yine geçmiş ve günümüz şeklinde büyük bir araştırma ve emek sonucu, çok güzel aktarmış yazarımız. Neri, yıllardır yaşadığı yurtdışından İstanbul’a dönmüş; annesiyle küçükken gittiği antikacı dükkanına giderek atalarından kalan antika küpü satmak istemiştir. Antikacı Suphi amca ve oğlu Aras küpü açtıklarında Türkçe, Osmanlıca ve Çerkezce mektuplar ve bir roman taslağı bulurlar. Suphi amca, bunları Neri’ye vermek için Aras’ı gönderir. Aras, hem Neri’nin anne babasının öldürülmesine neden olan olayları, hem de Neri’nin büyük büyük anneannesi Janset’in yaşadıklarını öğrenecektir. 1864 yılında evlerinden, ülkelerinden koparılan; öldürülen, şiddet gören, tecavüz edilen Çerkez’lerden biri de Janset’tir. Nişanlısı Jankat onu almaya köye gelmeyince, onu çocukluğundan beri gizlice seven arkadaşı Elbruz’la yollara düşmek zorunda kalan Janset’in ve Çerkez halkının acılarına şahit oluyoruz. Okurken Çerkezler ve yaşadıkları büyük acılar hakkında ne kadar az bilgim olduğunu fark ettim. Güç ve para uğruna üzerlerinde oynanan oyunlar ve yapılan baskılar sonucu; vatanlarından, canlarından vazgeçen ama savaşmaktan, cesaret göstermekten vazgeçmeyen Çerkezler’e büyük saygı duydum. Onların geleneklerini, kadına verdikleri değeri, aşka gösterdikleri önemi, atalarına duydukları saygıyı öyle güzel anlatmıştı ki yazarımız. Karadeniz’de yaptıkları o gemi yolculuğunda gözyaşlarımı tutamadım; Çerkez büyüklerinin ‘Karadeniz’den çıkan balık yemeyiz’ sözleri içime dokundu. Göçe zorlanmadan önce kendi vatanlarında her türlü şiddete maruz kalmışlar; Ruslardan kaçanlar salgın hastalık veya soğuğa yenik düşmüş; yeni bir ülkeye götürülenlerin ise topluluk kurmaları yasaklanmış, anneyi evladından kardeşi kardeşinden ayırmışlar. Okurken çok ama çok üzüldüm. Janset’in Jankat’a olan aşkıyla ve Elbruz’a olan vefası arasında kalması, son ana kadar kaderin ve seçimlerin Janset’in hayatını nereye götüreceğini bilememek okurken çok beğendiğim yerler oldu. Jankat’ı seçse, Elbruz’a yanacaktım; Elbruz’a seçse Jankat’a Öyle zor bir seçimdi ki! Vicdanı ve kalbi arasında kalanlara, onlara dayatılan, seçmediği hayatları yaşayanlara, cesur, vazgeçmeyen, kendi tutsak olsa bile zihni özgür olanlara, savaşın acısını çekenlere ithaf edilen Janset’in yazdığı ‘Adsız Roman’ı ve Neri’nin acı dolu ama ilham verici öyküsünü okumanız % tavsiyemdir.

Adsız Roman 1864Sema Soykan · Alfa Yayıncılık · 2018494 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

kitapevreni