Bilinçaltının tehlikeli arzularından kaynaklanan dehşeti, XIX. yüzyıl edebiyat geleneğinin “kötücül ikiz” motifiyle harmanlayan bir başyapıt.
Romantik Alman edebiyatının çok yönlü sanatçı kimliğiyle (besteci, müzik eleştirmeni, romantizm döneminde fantezi ve korku hikâyeleri yazarı, jüri üyesi, çizer ve karikatürist) öne çıkan ismi Ernst Theodor Amadeus Hoffman’ın bu ilk romanı, karanlık güçler tarafından suç batağına sürüklenen Keşiş Medardus’un kurmaca yaşamöyküsünü aktarır.
Keşiş Medardus’un ölümcül günahlarıyla dolaştığı manastırlar, işkence ve ölümün kol gezdiği zindanlar, insan ruhunun karanlık dehlizlerini temsil ederken biz de tutku, ölüm, haz, delilik ve lanetin girdabına tutuluruz.
Metin boyunca iki farklı karakterin tek bir ağızdan konuşturulması, sanki tek bir karakteri dinliyormuş hissini uyandırıyor.
Hoffmann, kusursuz kurgusuyla günah çıkaranla, günahı yaratanı düşündüren bulmacasıyla okurunun merak çıtasını hep zirvede tutuyor.
Dostoyevski’nin #Öteki isimli romanının unutulmaz karakteri Golyadkin’i hatırlayınız.
Dostoyevski, kötücül ikizin, Golyadkin’in kendisi mi yoksa başka biri mi olduğunu romanın başlarında okuruna çıtlatırken Hoffmann, eserin sonuna kadar bu ikiliği akla bile getirmeyecek bir incelikle işlemiştir.
Kişinin kendi ötekisiyle yüzleşmesi lafta kolay, edimde sancılı, dirayet isteyen bir maslahat…
Dostoyevski’nin #suçveceza eserinde dediği gibi :
“Ama, Golgotha'ya(*) tırmanmak kolay değildir."
*Via Dolorosa : “Çile Yolu" anlamındaki “Kederli Yol", İsrail'in Kudüs şehrinde yer alan ve İsa'nın çarmıha gerilmeye götürülürken yürüdüğü yol olduğuna inanılan rotadır. 
Şeytanın İksirleri
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.