Üniversite yıllarımda adeta kana kana içer gibi bütün romanlarını sonra öykülerini okumuş, çok keyif almıştım. Yıllar sonra dönüp tekrar okuma sırası geldi, bu sefer yudum yudum, yavaş yavaş okudum. Evet bu döneme pek de hitap etmese de, belki günün hikayeciliğini yansıtmasa da dilindeki sadelik, anlatımındaki derinlik çok değerli. Bazı öykülerde gözünüzün yaşarmasına engel olamıyorsunuz. Toplumcu gerçekçi hikayenin kabak tadı vermiş "fakir edebiyatı"ndan çok öte değerde bence. Kağnı öyle bir hikaye mesela. "Ayran" hele. İyi ki tekrar okumuşum,tavsiyedir.