Aytuğ Akdoğan'ı Flu Tv'deki programından tanırım ve çok severim. Bu kitabı okuduğumda aslında ne kadar 19'unda kaldığını, hala o zamanından nasıl beslendiğini anladım. 19'undayken de Dostoyevski'den beslenmiş. Yeraltı Notları'ndan çok etkilenmiş. Yer yer o kötü adam olma istencini sezdim yazılarında. Kendinden öyle söz ediyor. Belki çevresinden gördüğü muamele, belki öykünme ama dışardan olsa da bu kitabı okuduktan sonra (her ne kadar yansıtmadığı şeyler de illa ki olsa da) bir o kadar da içerden bir göz olarak söyleyebilirim ki; Aytuğ kendisini kötü gibi görmek isteyen iyi bir adam. Tabii iyilik kötülük kavramı, kime göre neye göre fakat benim algımda hiç de kötü biri değil. Melankonik ve gerçek bir Aytuğ'ydu benim okuduğum. Yeraltı Adamı'ndan daha dürüst kendine. Yeraltı adamında farkındalıkla birlikte ona ters düşme eğilimi de vardı yer yer. Aytuğ farkındalığına teslim olmuş. Onu bu kadar melankonik yapanlardan biri de bu. Son kitaplarını da okuyacağım.

Ağladı ve Gözyaşlarını ÖptümAytuğ Akdoğan · Epsilon Yayınevi · 2017227 okunma

·

57 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sudenaz