Bir adam geldi ve görüştük. Gazeteci olduğunu söyledi. Kötünün ne olduğunu anlamak istediğini söyledi. Ondaki bu bayağılık beni güldürdü. Ona sordum:
“Kötü olanı neden anlamaya çalışıyorsun?"
"Bileyim ki ondan kaçabileyim."
Şöyle dedim:
“Bilinebilseydi kötülük olmazdı. Sen otur duanı et. Kötünün sana değmeden geçip gitmesi için.”
Hayal kırıklığına uğradığı apaçık ortadaydı. Bir şey daha ekledim:
“Korkulacak şey kötülük değil. Zaman. Çünkü onu yenebilecek kimse yok.”